[ad_1]
به گزارش واشنگتن پست، رسانه ها از حملات روسیه به اوکراین و کشتار غیرنظامیان اوکراینی، عمدا یا ناخودآگاه، «بسیار واضح» و «احتیاطا» بر موضوع قربانیان و پناهجویان تمرکز کردند. اما در عین حال، رسانه ها و روزنامه نگارانی هستند که با «شجاعت و شفقت» با دیگر قربانیان جنگ در سراسر جهان همدلی می کنند، همان طور که به مردم اوکراین اهمیت می دهند.
به گزارش ایسنا، خبرنگاران شجاع همیشه برای گزارش جنگ جان خود را به خطر می انداختند. اما سوال اینجاست که چرا باید گزارش حمله روسیه به اوکراین “بسیار عمیق و پرهزینه” باشد؟ آیا این به معنای زمانی است که ما در آن زندگی می کنیم؟ یا اینکه قصد دارد ما را در جریان فناوری و رسانه ها قرار دهد؟ یا شاید او قصد دارد “تعصبات و تعصبات” رسانه ها را افشا کند؟
جنگ یمن اکنون در هشتمین سال خود است و به همان اندازه جنگ در اوکراین یا حتی “مرگبارترین” جنگ در سوریه که هر دو قربانی سلاح های شیمیایی شده اند، “وحشیانه” بوده است. اما در هیچ یک از این درگیری ها چنین تصاویر تلخ و شیرینی را ندیده بودیم.
بیشتر قربانیان در اوکراین اروپایی، سفیدپوست و مسیحی هستند. تعداد کمی انگلیسی صحبت می کنند. آنها با کتهای کرکی و چمدانهایشان روی چرخهایی که آشنا به نظر میرسند، به قصد ترک وطن سوار قطار میشوند.
مشکل این است که رسانه ها آگاهانه یا ناخودآگاه این صحنه ها و رویدادها را به گونه ای منعکس می کنند که توجه مردم سراسر جهان را به خود جلب کند. اما متوجه نشدند که چندین جنگ در یمن، سوریه و افغانستان رخ داده است که به همان اندازه برای جنگ در اوکراین مهم هستند.
هدف رسانه ها اطلاع رسانی به مردم از آخرین رویدادهای جنگ و درگیری «بدون مرز» آن است.
انتهای پیام/
sorsec